Спакон вякоў звычайнага чалавека ў жыцці сустракала шмат выпрабаванняў. Сярод паўсядзённага клопату ніхто не ведае, калі зноў прыйдзе час лiха. І тады быццам заходзіць неба за хмары, абрываюцца вясельныя песні, змаўкае дзіцячы смех. Смутак і жах ходзяць па вуліцах, заглядваюць у вокны людзей, якія пакутуюць. Вецер свішча абапал пакінутых хат, не чуваць суседскіх жартаў і сяброўскага рогату. Смерць заўсёды была побач, нагадваючы кожнаму, што ніхто не вечны. І людзі яскрава адлюстроўвалі гэтае станаўленне да пераходу чалавека ў іншы свет у фальклоры.
Але ня гледзячы на ўсе перашкоды, людзі заўсёды знаходзілі ў сабе імкненне да жыцця, пераадольвалі ўсе няўзгоды... І вёска зноў адраджалася. І кожны раз людзі сустракалі новае лета, працавалі ў полі, гадавалі жывёлу, расцілі дзяцей, святкавалі святы, жартавалі над суседзямі і сваякамі і жыццё працягвалася зноў.
Запрашаем Вас апынуцца ў атмасферы “змрочных” часоў старажытнай беларускай вёскі і адрадзіцца зноў праз песні, жарты, смех і невялічкае анімаванае прадстаўленне!
Дарагія наведвальнікі! У перыяд восеньскіх школьных канікулаў (з 29 кастрычніка па 7 лістапада...
12.10.2016 Мастацкая рэканструкцыя свята на падставе этнаграфічных звестак.
РЭЖЫМ ПРАЦЫ МУЗЕЯ Ў СВЯТОЧНЫЯ ДНІ І СКАРОЧАНЫ ГРАФІК У ПЕРАДСВЯТОЧНЫЯ ДНІ
23.12.2017г. Мастацкая рэканструкцыя свята на падставе этнаграфічных звестак.